Wie ben jij? Wedergeboren? Vredig? Tevreden?

Nou ik ben boos! Tegenwoordig moet je meer betalen bij vliegtuigmaatschappijen als je naast elkaar wil zitten. Oké, dan niet. Nu net heb ik geleerd dat je blijkbaar bij Ryan Air online MOET inchecken, anders wordt er 45 euro per persoon bijgerekend. Dat hadden wij vooraf moeten lezen op de website.
Nou gaat het niet echt om het geld, maar meer omdat het oneerlijk is! Sinds wanneer? Wie leest nou de hele website voordat je ergens een vlucht boekt??? En we zouden een mail moeten hebben gehad … Nergens te vinden. Zelfs niet in de spambox. De wedergeboren, vredelievende, tevreden christen was ver in mij te zoeken. Mega irritant vind ik het als dingen onnodig of onterecht gaan. De vrouw achter het loket kon er in principe niet zoveel aan doen, maar zij was de enige die we erop aan konden spreken. Je kan je voorstellen dat dit niet een rustig gesprekje was. De Heilige Geest was het er denk ik niet mee eens.

Nadat we toch het geld hadden betaald – want ja, wat ga je anders doen? – zat ik even na te denken. Christelijk zijn betekent toch niet ‘over je heen laten lopen’? Of ‘stilzwijgend betalen’? Nee, maar wel anders reageren dan hoe mensen van je zouden verwachten. Wie regeert over je leven? Jij? Je emoties? Of vertrouwen we op God? Als de Heilige Geest dit gesprek mocht leiden ging het denk ik wel anders. Misschien was de uitkomst hetzelfde, maar had ik er minder mee gezeten (want christen zijn is niet zonder lasten, niet dat dit nou zo’n heftige last is). Zoals Joyce Meyer zou herhalen: ‘The joy of the Lord is your strength’ (Nehemia 8:10).

Uiteindelijk hebben we nu 130 euro betaald voor een cursus met het volgende curriculum:

• Check online in!
• Laat je woede niet een gesprek leiden, maar de Heilige Geest. 
• Wees tevreden over je geldzaken, want ik kan het betalen zonder ECHT in problemen te komen.

Als ik word bestolen of opgelicht probeer ik altijd te bedenken: ‘misschien heeft die persoon het echt veel meer nodig dan ik’. Nou vind ik het even moeilijk te bedenken dat Ryan Air die 130 euro meer nodig had dan wij, maar misschien was het echt alleen leergeld.

Wie weet was het ter afleiding van mijn vliegangst, want ik was zo pissig, dat bang zijn niet meer kon.

Ryan kreeg het voor elkaar om mij een herkansing te geven in reactie. De ene stewardess zei dat we toch wèl naast elkaar mochten zitten (er waren meerder stoelen vrij), de volgende stuurde mij passief agressief weer terug. Blijkbaar is het ook normaal dat alle bakken met tassen boven de hoofden van de passagiers worden gesprayd met ontsmettingsmiddel?? We moesten even onze handen voor onze neus en mond doen.

De bestemming voor nu is Lissabon en mijn roeping is rustig blijven. Zo kunnen we tenminste nog van de vakantie genieten. 

Ik heb Ryan toen ik uit de Air was wel kunnen vergeven, maar mij zal je niet meer in hun vliegtuigen zien. Ik ga nog liever lopend.

Romy Zimmermann