Vrede

Zalig zijn de vredestichters, want zij zullen Gods kinderen genoemd worden.

Mattheüs 5:9

Vrede is kostbaar. Ieder mens wil vrede. Vrede op aarde, vrede op je werk, vrede in je gezin en vrede in je kerk. Terwijl ieder mens ten diepste vrede wil, blijkt er toch maar al te vaak een strijd of een conflict op één of ander terrein in het leven te zijn.

Polarisatie is een woord dat in de afgelopen jaren nogal vaak ter sprake is gekomen. Online maken mensen zich boos, en spreken negatief en soms ronduit hatelijk naar personen die andere keuzes maken en andere standpunten hebben. De thema’s die daarbij favoriet zijn: Corona, Israël en Gaza, Trump, Wilders, Frans Timmermans enzovoort…

Het is soms zo verleidelijk om ook even je gal te spuien als je het ergens hartgrondig me oneens bent. Je mening geven zonder iemand anders uit te maken voor alles wat lelijk is, dat is soms moeilijk voor ons. Want wees nou eerlijk, sommige mensen hebben vreemde denkbeelden! Het is dan van belang om opnieuw onszelf de vraag te stellen: Hoe ben ik een volgeling van Jezus in mijn gedrag, mijn houding en mijn woorden? Ik denk aan Anne van der Bijl, die in gesprek ging met PLO (Palestine Liberation Organization) leider Yasser Arafat. Ik weet zeker dat Anne van de Bijl het niet met Yasser Arafat eens was op veel punten! Maar Anne van der Bijl wilde Jezus bekend maken, en daarvoor ging hij dus heel ver! Wat een prachtig voorbeeld voor jou en mij!

Vrede is kostbaar omdat het zo vaak gemist wordt. En strijd en conflict kan emotioneel veel energie van je roven. Vrede stichten is een opdracht voor iedere christen. Als je een volgeling van Jezus bent, zoek je altijd de weg van de vrede. Ook de apostel Paulus roept gelovigen op om vrede met alle mensen te hebben:

Leef, zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, in vrede met alle mensen.

Romeinen 12:18

Dus het is altijd belangrijk om je af te vragen: wat is mijn aandeel in het zoeken van vrede en verzoening?

Met deze gedachte in het achterhoofd is het opmerkelijk om te zien dat Jezus op een andere plaats in het Mattheüs evangelie een heel andere boodschap uitspreekt:

‘Denk niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader, en tussen een dochter en haar moeder, en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn.’

Mattheüs 10:34-36

Deze woorden van Jezus helpen ons om de gevolgen van het volgen van Jezus onder ogen te zien. Bij je bekering verandert je leven, en dat vinden de mensen die je kennen soms moeilijk en niet te begrijpen. Je doet dingen anders, je maakt andere keuzes en je brengt offers waar anderen soms niks van snappen. Maar je denkt ook anders over dingen omdat je naar Jezus luistert, niet naar allerlei meningen en politieke agenda’s.

Er zal dus van tijd tot tijd in je leven onenigheid zijn. En dan is het belangrijk om een vredestichter te zijn. Maar die vrede kan niet tegen elke prijs worden gesloten. Je geloof in Jezus en je trouw aan Jezus zullen altijd boven de mening en verwachting van iemand anders uitgaan. In de tussentijd hebben wij als christenen de opdracht om met inhoudelijke argumenten ons geloof en onze keuzes uit te leggen. We zijn niet geroepen om anderen onderuit te halen of om mensen te kleineren omdat ze Jezus nog niet kennen.

Soms zal er worden geroepen: ‘Jij moet mij vergeven want je bent christen.’ Maar dat is een goedkoop evangelie. Zonder schuldbelijdenis is er geen verzoening. Zelfs God hanteert dit principe. Jezus bereidt ons in Mattheüs 10:34-36 dus voor op een realiteit waar we tot Zijn wederkomst mee moeten leren omgaan.

Tot slot een paar woorden over christenen onder elkaar.

Volgelingen van Jezus kunnen het ook oneens zijn over zaken. Dit kan gaan over verschillen in persoonlijkheid of verschillen in persoonlijke voorkeur. Conflicten kunnen ontstaan over verschillende verwachtingen en de teleurstellingen die daaruit voortkomen. Politieke keuzes zullen ook uiteenlopen. Soms begrijpen we elkaar helemaal niet. Het is goed om vooral aan onszelf regelmatig te vragen: zoek ik de strijd of ben ik een vredestichter?

Laten we vooral niet vergeten dat vredestichters een belofte ontvangen: zij zullen Gods kinderen genoemd worden.

Harry Zijlstra
Pastor Pinkstergemeente Amsterdam